یادداشت محدثه حسنی

        سلام و نور

شکست پی در پی، نا امیدی پشت ناامیدی، موفقیتهای کم سو و کم رنگ، عشقهای نافرجام و یا احساسهای زودگذر، رفتن و رفتن و رفتن، از پا نیفتادن تا رسیدن، رسیدن به راهی روشن به قدمهایی محکم و درست، رسیدن به عشقی پایدار در سایه ی امید و ایمان و هدفمند بودن، زندگی مگر چیزی غیر از این است؟!

من از نمایشنامه مرغ دریایی همین را فهمیدم که دنیا هرچقدر بی رحم، آدمها هرچقدر خودخواه و پست ، زندگی هرچقدر تکراری و کسل کننده برای کسی که هدف داشته باشد در برابر همه اینها کوتاه نیاید، بعد از شکستها و ناکامیها  نشکند، با ایمان و امید پیش برود همیشه راه روشن نمایان میشود، اما برای انسان ضعیف،  زندگی چیزی به غیر از مرگ برایش  ندارد.