یادداشت

        جلد دومِ «آتش، بدون دود» محشر بود. چه قصه‌ی فوق‌العاده‌ای. چه تشبیه‌ها و تلمیح‌ها و استعاره‌هایی. این نمایش زندگی و مرگِ درهم‌تنیده واقعا شگفت‌انگیزه.
وقتی که خوندنِ این کتاب‌ها رو شروع کردم، گفتم «هفت جلد؟؟!!» 
فکر کردم خیلی طولانیه و خوندنش سخت.
اما الان که تازه جلد دومم، دلم نمی‌خواد زود بگذره و تموم شه. کاش بیشتر از هفت جلد بود. کاش خوندنش کش بیاد. حالاحالاها تموم نشه.
مبهوت این داستان‌سرایی‌ام. متعجب از شکوه این تاریخ.