یادداشت

        شروع بدی نداشت اما رفته رفته افت کرد و آخر سر با یک پایان نه‌چندان باشکوه به انتظارم ازش گفت «زکی».
ایده‌های پراکندهٔ جستارهای مختلف اغلب نمی‌تونستن با هم گفت‌وگو کنن، یا حداقل زبان دیالوگشون برای من گنگ بود. فکر می‌کنم جستار خوب جستاریه که مایهٔ قوی‌ای داشته باشه و حرفش رو در تمام طول نوشته با کیفیتی خوب ارائه کنه و فقط بعضی جاها به کمک بعضی جمله‌ها ضربه‌های محکمش رو وارد کنه. اما نقشه‌هایی برای گم شدن پایین متوسط نمودار قدرت حرکت می‌کرد و حرفش رو با بعضی جملات قوی یهو می‌رسوند.

«دو سر پیکان» جستار مورد علاقه‌م تو این مجموعه ست. درکل خوندنش خالی از لطف نبود.