یادداشت SMKazemi
1403/7/20
این کتاب هم رفت در ردیف کتاب های حال خوب کنی که دوست دارم بعدها دوباره و دوباره مرورش کنم. به ویژه به عنوان سرمشقی برای روایت نویسی. قلم طنز و نیش دار امیرخانی، (که البته خاص خودشه) هم در به تصویر کشیدن طنز موقعیت ها و هم در بیان انتقاداتش کار رو در اورده بود و باعت شده بود این سفر که ممکن بود چیزی بیشتر از یک سفرنامه کلیشه ای شبیه گزارش های پوششی صدا و سیما نباشه، روایت جون داری پیدا کنه که بعد بیست و دو سال هم بشه باهاش ارتباط گرفت.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.