یادداشت لیلی سلطانی
1404/5/13
تا وقتی کتاب را بخوانم، نمیدانستم نادر ابراهیمی که از نویسندگان محبوبِ ایرانیام است، چنین کتابی نوشته. این کتاب کوتاه و تأملبرانگیز، فلسفهی عمیقی را به زبانی ساده و خودمانی باز میکند. نادر ابراهیمی با قلم شیرینش، دغدغهی پیچیدهی هویت انسانی در مواجهه با علم و تکنولوژی را به زیبایی تصویر کرده. داستان پدربزرگی که آرامآرام اعضای بدنش با قطعات مصنوعی جایگزین میشود و حکایت یک هشدار بزرگ: پیشرفت علمی بدون تفکر اخلاقی، ممکن است هویت و روح انسان را از او بگیرد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.