یادداشت سوده عابدی

        داستایوفسکی به حق، نامی به شخصیت‌های اصلی نداده است، چرا که مشابه آنها در جامعه، در قوم و خویش و دور و برمان وجود دارد. مردی که درگیر دوگانگی‌های شخصیتی خودش هست و این دلیل کشمش‌های زیاد او با خودش، همسرش و جامعه است. این دوگانگی‌ها مثل عاشق بودن و عشق را نشان ندادن، ترسو بودن و انکار کردن و ... و گاهی بروز انفجاری این احساسات، زنی را که دوست دارد، به سمت مرگ می‌کشد.
هنر نویسنده در نشان دادن این ویژگی‌های شخصیتی توسط جریان سیال ذهن است.
کتاب را همین امشب در حدود کمتر از یک ساعت خواندم. دوستش داشتم و ترجمه‌ هم خیلی خوب بود.