یادداشت ماه آسمان

        ربه کا اثری محصور کننده است.اول به دلیل توصیفات  بی نظیر .دوموریه جزئیات هر صحنه و هر لحظه را طوری توصیف میکند که انگار در آن لحظه  حضور دارید(البته اگر ترجمه خوب نباشد این توصیفات گاهی ازار دهنده میشوند)
دوم به دلیل شخصیت پردازی فوق‌العاده ای که دوموریه انجام داده است  به طوری که شخصیت ربه کا  با وجود عدم حضور در طول داستان کاملا آشناست
سومین موضوع ابهام و رازآلود بودن فضای حاکم بر قصه است تا آنجا که اسم بانو‌ دوینتر هرگز بیان نمیشود و او همیشه و همیشه  بانو دوینتر باقی میماند که این خود بیانگر تفاوت های فراوان ربه کا و اوست.
جدا از توانایی های دوموریه برای خلق داستان؛تقابل عواطف و روحیات انسانی هم ربه کا را اثری منحصر به فرد میسازد.
غرور ربه کا در برابر سادگی بانو‌ دوینتر یا وفاداری به حد ‌ندیمه ی خانه به بانویش در برابر  تعهد ماکسیم به زندگی اش
ترس و احساس شکست ؛غرور و تعهد؛صداقت و محبت؛ ریاکاری و حسادت همه جنبه هایی از زندگی هستند که دوموریه آن را خوبی به تصویر میکشد.
ربه کا سرگذشتی است که هرگز فراموش نمیشود.