یادداشت آرنوش بصیری پور

        خانه خوانی
سخت خوان و بد قلق ،اما دوست داشتنیست.
از آنهایی که نسخه الکترونیکش را میخوانید و بعد دلتان میخواهد چاپیش را هم داشتید.
کتاب پر از روایت های رهاست! روایت هایی که تمام نمی شوند و تو را در راهرو و پاگرد و بالکن و ... خانه در هوا رها میکند.
شما پایان نامه ی ارشد یک معمار دست به قلم را میخوانید.و شاید همین کتاب را سخت خوان میکند. و برای انهایی که عادت به روایت های شسته رفته ی سر و ته دار دارند.کتاب حتی آزار دهنده هم شود.
اما من همین معلقی ناگهانی در فضا را هم دوست داشتم.
اصلش را بخواهید کتاب در زمانی بسیار درست به دستم رسید در زمانی که روحم با فضای  خانه جدید در چالش بود.
عناوین فصول هنرمندانه انتخاب شده. و به موضوع خوب پرداخته شده بود.من هم مثل بسیاری بارها به معماری خانه ها چه مدرن چه سنتی و... فکر کرده بودم. بارها با اشتیاق مستند هایی درباره خانه ها دیده بودم.اصلش خانه برایم جای مهم و قابل تاملی بود.و این کتاب موفق شد گره هایی را که ذهن تجربه زده ی میکروسکوپ زده ام قادر به حلش نبود را بگشاید.

از متن کتاب:
این کتاب نه مطالعه تاریخی  بر زمینه و زمانه معماری خانه در برهه گذار است و نه نقدی زیبا شناختی بر خانه ها بلکه صرفا تلاشیست برای فهم تاثیر خانه بر کیفیت تجربه ی زیسته ی ساکنانش