یادداشت

        یه روزایی مثل امروز(دیروز) که می‌افتم به کتاب خوندن  تا تهش را در نیارم ول کن نیستم.
این موکب آمستردام چه قدر خوب بود، چه قدر این گوشه و اون گوشه ی دنیا سختی میکشن برای یه روضه‌ی ساده، برای یه نذری کوچیک، برای کشیدن یه آه از ته دل یه قطره اشک....
حالا ما قدر چیزی را که داریم نمیدونیم...قدر همین هوا و فضای محرم و پارچه ی مشکی و قل‌قل سماور روضه و بخار چایی.
ادم اونور دنیا، تو شلوغی اروپا دلش گره خورده و رفته کربلا،
ما (من)به قول موکب آمستردام ، دنبال کربلای لاکچری میگردیم.
خدایا زیارت کربلا نصیب دلشکسته ها کن...آمین.