یادداشت مصطفا جواهری

        { حقیقت تلخ است. آدم باید آن را ذره‌ذره فرو بدهد. نه یک‌باره. چون ممکن است منجر به مرگش شود. حقیقت زخمی نمی‌کند. به قول فرانسوی‌ ها la vérité blesse حقیقت، می‌کُشد. }



یک رمان کوتاه پیچیده و چندلایه. داخل آپارتمانی در رم، قتلی رخ می‌دهد. آمادئو، شخصیت اصلی داستان ناپدید شده و حالا از زبان ساکنان و دوستان او، دربارهٔ آمادئو می‌شنویم. شخصیت آمادئو آهسته آهسته از دل این ده نفر بیرون می‌آید. چه طنز ظریفی و پرداخت‌های دقیق و مفصلی برای شخصیت‌ها.
لذت بردم.
و حس می‌کنم اگه به ایتالیایی بلد بودم بخوانم، درک خیلی بهتری از شوخی‌ها و کنایات پیدا می‌کردم.