یادداشت علیرضا گلرنگیان

                به‌قول معروف «ارزش خواندن دارد» امّا می‌توانست بهتر باشد، اگر جزئیات کار بیشتر بود. حالا که کتاب را خوانده‌ام، هیچ تصویری از راوی در ذهنم ندارم، جز اینکه زنی از ژاپن ترک دیار می‌کند و کیلومترها آن‌طرف‌تر زندگی تازه‌ای را برای خود رقم می‌زند. چرا؟ به دلیل عشق؟ کدام عشق چنین نیرویی در خود دارد و همیشه پایدار می‌ماند؟