یادداشت هآرو

        بالاخره تونستم این جلد رو هم تموم کنم. حقبقتا این جلد رو بیشتر دوست داشتم.شخصیت های جدید و مخصوصا پایانش>>>>>>> واقعا عاشق دو فصل اخر شده بودم. راجب این جلد هیت های زیادی شنیده و خونده بودم. مخصوصا راجب به اینکه ارون اینجا ابهت نداره جولیت اینجا ضعیفه و... 
عزیزان میشه به این نکته که اونا فقط ۱۹ و ۱۷ سالشونه توجه کنید؟؟؟ اونا هیچوقت زندگی طبیعی و عادی نداشتن. هیچوقت دوست داشتنو تجربه نکردن و هیچوقت یه ارتباط خوب با دیگران نداشتن. ارون ۱۹ سال زیر دست یه هیولا اموزش میدیده. جولیت ۱۰ سال توی یه اسایگاه تنها زندانی بوده و حالا هردوشون زندگی متفاوتی رو دارن تجربه میکنن. ارون واسه اولین بار داره با بقیه خوب زندگی میکنه و دوست داشتنو تجربه میکنه و جولیت هم که بدون اینکه بدونه چه اتفاقی داره میوفته مسئولیت فرماندهی یه قاره دستش افتاده. اونا فقط دوتا بچن. نمیشه انتظار داشته باشید که همه جا خیلی منطقی و عالی عمل کنن و هیچ ضعفی از خودشون نشون ندن. نسبت به جلدای دیگه اتفاقا به نظرم این جلدی بود که حس واقعی بودن میداد. واسه خوندن جلدای بعدیش مشتاقم (. ❛ ᴗ ❛.)