یادداشت مریم علویان

        از کتاب‌هایی که با دادن عنوان《سرگرم‌کننده》به آن‌ها، بر فاصله‌ی واقعیت تا انتظارمان، کمی محوکننده بزنیم!
خلاقیتی در جابه‌جا شدن بچه‌ها بین کتاب‌ها وجود ندارد و بدتر این‌که با وجود این‌که از چنین داستان‌هایی انتظار پیرنگ کلاسیک نمی‌رود، در نهایت فقط و فقط《اتفاق》آن‌ها را به کتابشان برمی‌گرداند که حجم بالایی از بیرونی ساختن و بیرونی روایت‌کردن یک داستان، مخاطب را به شدت از هم‌ذات‌پندازی دور می‌کند و این کتاب این امتیاز را هم به سادگی از دست داده‌است.
چنین کتاب‌هایی به سبب تعاملی بودنشان، به هر حال کودک و والد را سرگرم می‌کنند.