یادداشت مهتاب تیموری

        هیچ وقت فکر نمیکردم یه کتاب 600 صفحه ای رو توی پنج روز بخونم. یکی از اولین کتابهای فانتزی که خوندمه. واقعا دوستش داشتم. من عاشق این جزئیاتم طوری که بتونم گوشه گوشه صحنه رو تصور کنم. بعد از اینکه کتاب تموم شد رفتم سراغ فیلمش که انقدر چرت و به دردنخور بود که وسطش خوابم برد. به هیچ عنوان سراغ فیلمش نرین. حتی یک سکانسش هم شبیه کتاب نیست. بخونیدش که شما رو با خودش میبره به سرزمین کاپریکون و گردانگشت و کتابها. خوشحالم خریدمش. تنها چیزی که یه ذره منو اذیت کرد، ویراستاری کتاب بود. جمله ها بکب درمیون ادبی و عامیانه میشدن. یعنی مثلا وقتی مگی داره سه خط حرف میزنه از سه تا فعل نوشتاری و چهار تا فعل گفتاری استفاده شده. لحن شخصیت ها منسجم نیست. توی چاپ بعدی خوبه که ناشر به این مسئله توجه کنه. ترجمه کتایون سلطانی واقعا خوبه.