یادداشت نعیمه هستم

        کتاب( زن در ریگ روان) رو به صورت صوتی شنیدم و بسیار برام دلهره آور بود،همش منتظر پایان داستان بودم که ببینم مرد بالاخره نجات پیدا می کنه یا نه.
از نظر من منظور نویسنده عادت کردن انسان ها به شرایط بود که به خوبی بیان شده بود،حیوانات سیرک رو از کودکی با طناب می بندند تا وقتی بزرگ بشن هم دیگر فرار
نخواهندکرد چون به شرایط عادت می کنن و یادشون میره چی بودن ، شخصیت های اول داستان هم کاملا در ذهن من تداعی گر این موضوع بودن