یادداشت

        عصرهای کریسکان را به بهانه سریال سوران خواندم. روایتی مختصر، سرراست و پرماجرای زندگی سعید سردشتی، مرد کُرد اهل سنت که برای خمینی زندان ساواک، کومله و دموکرات را تجربه می‌کند. ماجرای داستان از سال‌های پایانی حکومت پهلوی آغاز می‌شود و تا دهه هفتاد ادامه پیدا می‌کند. با این حال مختصر بودن کتاب اگرچه باعث می‌شود که خواننده از خواندن کتاب خسته نشود اما تصویر روشنی نیز از شخصیت سعید سردشتی ارائه نمی‌دهد. 
ما عملا در عصرهای کریسکان با قهرمانی به غایت جذاب روبرو هستیم که تا آخر داستان هم او را نمی‌شناسیم و برای ما بسیار غریب است و حتی نمی‌توانیم تصویری از چهره او را تجسم کنیم! با این همه محتوای کتاب به عنوان یک اثر مستندنگاری، واقعا ارزشمند است و شاید بتواند منشأ نگارش کتب دیگری قرار بگیرد همانطور که حالا منشأ ساخت یک سریال تلویزیونی قرار گرفته.