یادداشت محسن محمودی

        بعد از خوندن چندین و چند کتاب آرام و ملایم، بلاخره کتابی رو خوندم که بهم اضطراب و نگرانی داد. کتابی که بارها احساس انزجار و نفرت رو در من بیدار کرد و نگذاشت که ادامه‌ش رو بخونم.
قلم نویسنده روان و جذاب بود و شیوه روایتش به جذابیت و رازآلود بودن داستان اضافه می‌کرد. تقریبا همه فصل ها با یک شوک تموم می‌شدن؛ آخر هر فصل یا متعجب بودم از اتفاقی که افتاده، یا اضطراب داشتم از اتفاقی که ممکنه بیوفته و یا حالم بد بود از تصوراتی که کردم و داستانی که خوندم.
درمورد پیچش های داستان باید بگم که، زیاد بودن و بیشترشون هم جزئی بودن. امتیاز من به پیچش های داستان ۳ از ۵ هست. اکثرشون جزئی بودن و معمولی. ولی بینشون پیچش های بزرگ و قوی ای هم بودن که به لذت داستان اضافه می‌کردن. ولی خیالتون راحت، ارزش این داستان و کتاب به پیچش هاش نیست و چیزی ازش کم نمی‌شه.