یادداشت آقایِ چِ
1404/3/2
تقریبا 200 صفحه از کتاب را پشت سر هم خواندم... به گمانم گواه همه چیز باشد... آقای شاه آبادی عزیز! از شما ممنونم که شده با داستان سرایی و قصه های شیرین تان، نمی‌گذارید تاریخ این مرز و بوم فراموش شود. آخر چگونه ممکن است پیر و جوان و کودک را با قصه هایی با رنگ و بوی پریانی شیفته ی قلم خود کنید و تاریخ را.. تاریخ خودمان را.. دست هایمان را بگیرید و با هم پا به تاریخ خودمان بگذاریم؟!؟
تاریخ برای من با وجود نوشته های شما رنگ و بوی تازه ای گرفته است، تاریخی که مملکت و مردان من در آن زیسته اند..
داستان نوجوانی در تکاپوی سفر از تهران به تبریز در عصر اواخر قاجار و اوایل پهلوی و ماجراهای حین سفر.. هرچه از داستان بگویم به قلم نویسنده ظلم کرده ام، فقط می‌گویم بخوانید، به خاطر خودتان و لذتی که قرار است تجربه کنید، کتاب را حتما بخوانید.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.