یادداشت نرگس عمویی

        داستان آروم و ساده‌ای داشت. فضاش قدری جاهایی آروم و مهربون بود که تحت‌تاثیر زیباهای کوچیکی که دو طرف برای هم می‌ساختن، قرار می‌گرفتی. متن و داستان روونی داشت، می‌شه گفت با درصد کمی بالاوبلندی، داستان یکنواختی داشت. 
به عنوان کتابی که وقت خالیت رو باهاش پر کنی و دنبال چیزی که فکرتو درگیر نکنه و ساده باشه باشی، خوب بود.