یادداشت عطیه عیاردولابی

        به کتاب سه و نیم ستاره دادم. با این حال به همه علاقه‌مندان به کتاب‌های معمایی، پلیسی، ماجراجویی و ارواح توصیه می‌کنم بخونن.
داستان خوب و پرکششی داره. هیجانش به اندازه‌اس. قلاب‌هایی داره که داستان رو از یکنواختی درمیاره و سعی کرده طرفداران چند ژانر رو کنار هم راضی نگه داره. هر چند که شاید همین موضوع نقطه‌ضعفش هم باشه.

داستان کتاب تو دو خط زمانی پیش میره: سال ۱۹۵۰ و سال ۲۰۱۴. البته یه جاهایی به دهه ۲۰ هم گریزهایی میزنه تا معماهای دو دوره بعدی رو حل کنه. تو این کتاب یه قتل داریم که بعدا میشه دوتا ولی ربطی به هم ندارن و جداگانه حل میشن. یه روح سرگردان داریم که برخلاف تصورم، تا آخر کتاب وجود و حضورش تثبیت میشه و قرار نیست آخرش به این نتیجه برسیم که همه این چیزا وهم و خرافاته. در تایید این رویکرد نویسنده، یکی از شخصیت‌های کتاب میگه: به روح و این چیزا اعتقاد ندارم البته به جز این یکی.

درباره تفاوت رویکردها و واکنش‌های جامعه‌ای غربی نسبت به یکسری تابوها در ادوار مختلف می‌خونیم؛ چه تابوهای اخلاقی و چه تابوهای روانشناختی. و نویسنده دائم می‌خواد بهمون یادآوری کنه اون قدیما اوضاع انقدر خوب نبود و حالا ما خیلی خوشبختیم که روابط خارج از ازدواج آزاده یا بچه نامشروع بودن/داشتن عیب نیست یا خیلی عالیه که مشکلات روحی روانی ناشی از حوادث تلخ به رسمیت شناخته میشه و کسی رو به خاطرش طرد نمی‌کنن.
به نظرم همین که نویسنده از همجنس‌بازی به عنوان یه اتفاق خوب و نیک دوران یاد نکرده باید دستش رو طلا گرفت!

شاید این مروری که نوشتم باعث بشه بگین ارزش خوندن نداره ولی اگه برای سرگرمی می‌خواین بخونین -که این کتاب چیزی جز این مقوله هم نیست- گزینه خوبیه!