یادداشت عطیه عیاردولابی

        چقدر خوب بود!
کلمات روی ذهنم مثل دست سارا روی کلاویه‌ها می‌لغزید، با وزنی طبیعی و بدون گیر و گرفت. نرم بود و آهنگین. آهنگی غمگین از یونسی که زود از شکم ماهی دراومد.
هچ فیح! تنعل رب گنج...