یادداشت Melika_ Ghanami

        یکی از رمان‌های تحسین‌برانگیز و تأمل‌برانگیز ادبیات معاصر است که از خواندن آن لذت بردم. داستان در یک روستای کوچک و مرزی در کشور لهستان می‌گذرد، جایی که شخصیت اصلی داستان، زنی به نام ژانیا دوشیکو، زندگی می‌کند. ژانیا فردی استثنایی است که به اخترشناسی و ترجمه اشعار علاقه‌مند است و همچنین در فصل زمستان از خانه‌های روستایی مراقبت می‌کند. او فردی گیاه‌خوار و مدافع سرسخت حقوق حیوانات است و به طبیعت و حیوانات احترام زیادی می‌گذارد.
داستان از جایی شروع می‌شود که یکی از همسایگان ژانیا به‌طور مرموزی کشته می‌شود. ژانیا که به حیوانات و طبیعت عشق می‌ورزد، اولین سوءظن خود را متوجه حیوانات، به‌ویژه گوزن‌ها می‌کند. او معتقد است که گوزن‌ها ممکن است در واکنش به شکار بی‌رویه انسان‌ها، دست به انتقام زده باشند. این فرضیه او را به مسیری پرپیچ‌وخم می‌کشاند که در آن مرز بین انسان و حیوان، طبیعت و تمدن، و حتی زندگی و مرگ به‌طور فزاینده‌ای محو می‌شود.
این کتاب نه‌تنها یک داستان جنایی مرموز است، بلکه نگاهی عمیق به رفتار انسان‌ها با طبیعت و حیوانات دارد. اولگا توکارچوک با نثری شاعرانه و تصویری، خواننده را به تفکر درباره رابطه انسان با محیط زیست و پیامدهای اخلاقی این رابطه دعوت می‌کند. کتاب «گاوآهن بر استخوان مردگان» اثری است که هم از نظر ادبی و هم از نظر محتوایی بسیار غنی و تأمل‌برانگیز است.