یادداشت علیرضا فراهانی

        اين‌گونه می نويسم كه براي افرادي كه با فلسفه و شروع آن آشنایی کافی ندارند کتاب می تواند جاذبه داشته باشد. سبک ارائه مطالب در این حجم متوسط طبیعتا باید فکر شده باشد که نویسنده موفق بوده است.

مهمترین ویژگی «خودآموز فلسفه» آن است که تکلیف نویسنده با موضوع و هدفی که دنبال می کرده روشن بوده، به خوبی می‎دانسته چه مقصدی دارد و چگونه باید به آن رسید. بنابراین با زوائدی که مورد نیاز مخاطب در نخستین گامهای آشنایی با فلسفه نیست، او را سر در گم نکرده است.

شیوه‌ی آموزش ابتدایی فلسفه در جهان غرب تا حدودی با دنیای شرق متفاوت است و این که ذهن ما با کدام روش هم‌خوانی بیشتری دارد در اثرپذیری اولویت بالایی دارد.

«خودآموز فلسفه»، نوشته‌ی «مل تامپسون» از آن کتاب‌های فلسفی است که در کنار توجه به اهمیت موضوع- نه لزوما سخت بودن آن- با زبانی شیوا و نثری محکم به تبیین فلسفه از راه بررسی دیدگاه‌های فلاسفه به مفاهیم مهمی از جمله:
- شناخت
- فلسفه‌ی دین
- ذهن و جسم
- فلسفه‌ی علم
- فلسفه‌ی اخلاق
- و دورنمای فلسفه‌ی امروز
می‌پردازد.

این که «مل تامپسون» به‌جای انتخاب زبان سخت استدلالی، با نشان‌دادن مثال و بررسی نظرات فیلسوفان مختلف در باب موضوعات اشاره شده، آن‌ها را بررسی می‌کند، مهم‌ترین حسن کتاب است.

مباحث مطرح شده در «خودآموز فلسفه» در دو دسته‌ی کلی «ماهیت واقعیت» و «دانسته‌های قطعی» بررسی می‌شوند و با نگاهی آسان ولی جامع به سه مقوله‌ی دین، ذهن و علم به‌عنوان مباحث اصلی فلسفه، گزاره‌های تحلیل و ترکیبی این مفاهیم را بررسی می‌کند.

کتاب به هیچ‌عنوان هوادار و سرگشته‌ی دیدگاهی خاص نیست و همه‌ی تلاش خود را برای آموزش تعمق و دقت بیش‌تر به اطراف- به‌عنوان کوشش اصلی فلسفه- به کار می‌بندد که خواننده را معذب در برابر زبان پیچیده‌ای نمی‌کند