یادداشت مریم السادات هاشمی

        تنها گریه کن 
هر زمان که بخواهند از سنگین ترین داغ ها سخن بگویند مادرداغ جوان دیده را مثال می‌زنند اما این کتاب مفهوم این اصطلاح را در ذهنم عوض کرد. 
این حد از حب و علاقه به اهل بیت است که چنین مقاومت و صبری را به وجود می آورد 

پیشنهاد می‌کنم این کتاب را بخوانید و آن فیلم را نبینید!

*فیلم آخرین دیدار که بر اساس این کتاب ساخته شده پایبندی به اصل کتاب نداشته شخصیتی که از اشرف سادات در فیلم تصویر شده به شدت در تضاد با شخصیتی ست که از کتاب برداشت می‌شود حتی وقایع نیز به گونه ای دیگر روایت شدند.
مدت زمان بسیاری از فیلم، به بحث او با حبیب (همسرش) در خصوص مخالفت با کار برای جبهه و انقلاب می‌گذرد در حالی که در کتاب گفته شد همسرش با کار او مخالفتی نداشته بلکه همراه او نیز بوده است اشرف سادات نیز برای به وجود نیامدن تعارض سعی می‌کرد که بدون کنار گذاشتن وظایف خود در خانه فعالیت اجتماعی انجام دهد تا رضایت همسرش نیز کسب شود.
دید متعالی اشرف سادات در خصوص جبهه،میزان مذهبی بودن حبیب و هدف محمد از رفتن به جبهه سانسور شده یا در خوشبینانه ترین حالت توان به تصویر کشیدنش وجود نداشته است.
در کتاب سوژه های دراماتیک زیادی بود که  قابلیت به تصویر کشیده شدن را داشت که از آن ها استفاده نشد به جای آن فیلم پر بود از فلاش بک های خسته کننده که هدف آن مشخص نبود.
(تنها یک قسمت از کودکی اشرف سادات در فیلم بود ولی بار ها و بار ها سکانس های آن تکرار شد.)