یادداشت

        قبول دارم کتاب متنی سخت خوان دارد که باب میل همه نخواهد بود اما نوع نگارش نویسنده در نوع خود جالب است گاهی یاد معلم ادبیات عینک به چشمی می افتادم که در نور شمع با ترس خود آخرین کاغذهایش را صرف نوشتن این متون می کند گرچه این کتاب می توانست بهتر باشد اما در این نوع ادبیات آن هم از نوع ایرانیش خوب نوشته شده است، خدمات دستگاه هیولاساز دمشقی خود هیولایی است که خوانندگان را به کام خود می کشد و از هیولاها نباید انتظار داشت که با  مهربانی با شما برخورد کنند. صفحات ابتدایی کتاب انگار در یک قالب منسجم روایت می شد اما در ادامه به هم ریختگی  و چند پاره بودن خوانش آن را سخت می کرد  اما با این حال به نویسنده کتاب برای نوشتن چنین متنی باید تبریک گفت و آرزوی موفقیت