یادداشت زینب سادات فخرایی

        «نازنین» اولین کتاب روسی بود که توانستم تا انتها بخوانمش. پیش‌تر چندباری برای روسی خواندن تلاش کرده بودم و هربار با شکست مواجه شدم. شاید علت موفقیتم برای خواندن نازنین این باشد که تقریبا هیچ اسمی نداشت. ما نمی‌دانیم نام شخصیت‌های اصلی چیست و همین خواندن و البته هم‌ذات‌پنداری با آن‌ها را برایم راحت کرد. 
داستان با غم و فروپاشی آغاز می‌شود و به گذشته باز می‌گردد تا بدانیم چرا در همچین لحظۀ سرد و دهشتناکی قرار داریم. به نظرم انتخاب درست و مناسبی برای آغاز ادبیات روسیه است.