یادداشت سمیه بانشی

        اول نمی تونستم با نوع نوشتار کتاب کنار بیام چون از روی نوار سخنرانی پیاده شده بود و خیلی روان نبود ولی چون نویسنده خیلی به طور تخصصی بحث رو بیان کرده بود جذب کتاب شدم و تا آخر خوندمش و حقیقتاً از کتاب لذت بردم.
تا صفحه ۸۰ یعنی تقریبا نصف کتاب،مقدمه چینی بود برای شروع موضوع اصلی که پوشاک بود و در این مقدمه به بررسی آیین بهزیستی و خودآرایی در مکاتب مختلف و دین اسلام و آیات قرآن پرادخته بود،که یک بحث منسجم و مفصل ارائه شد و بعد رسیدیم به مبحث پوشاک که نصف کتاب هم به این مبحث پرداخته شده بود و خیلی کامل و جامع بررسی و توضیح داده شده بود و به منابعی که هنوز مفصل تر مباحث رو بررسی کرده، ارجاع داده بودند.
بنظرم کتاب خیلی خوبی بود و ارزش خوندن رو داشت و دلم میخواد بقیه جلدهای این کتاب رو هم بخونم ان شاالله.
در ضمن در مورد پوشاک هم ،از نظر علمی و از نظر دین اسلام و روایات مربوطه به این نتیجه رسیده بودن که لباس های کتانی و پنبه ای و پشمی بهترین جنس برای لباس ها هستن که کتان بهتر از پنبه و پنبه ای بهتر از پشمی هست،لباس های پشمی فقط در اظطرار یعنی در زمستان استفاده شوند و برای بقیه فصول از لباس کتانی در درجه اول و بعد از لباس پنبه ای استفاده شود و لباس گشاد بهتر از لباس تنگ می باشد.
این موارد را کامل با دلیل علمی و بعد هم آیات و روایات بررسی کرده بودند.