یادداشت Keyvan Rasouli
1403/6/10
نمیدونم. شاید به خاطر شرایطی که توش هستم اینقدر باهاش ارتباط برقرار کردم.
حس همزاد پنداری با قهرمان داستان تقریبا برام اجتناب ناپذیر بود. هر فصل حداقل یکبار و گاها هر صفحه یا پاراگراف.
از یه بعد دیگه بخوایم به داستان نگاه کنیم؛ میتونستم معادل شرایط تشریح شده از آلمان بعد از جنگ رو توی جامعه امروز خودمون ببینم. و این موضوع غم روایت رو برام چند برابر کرد.
در کل دوستش داشتم و پیشنهاد میکنم بخونیدش.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.