یادداشت مریم شفیق

        بهترین و قوی ترین داستان جین آستین، به نظر من! سرشار از مفاهیم عمیق اخلاقی و انسانی و دینی همراه با داستانی بسیار واقعی و غیر خوشبینانه.
تمام کاراکتر ها دقیقاً رفتاری رو در پیش میگیرن که از انسان های واقعی انتظار میره و هر چقدر هم که خواننده دلش بخواد دستی از غیب بیاد و دختر فقیر و توسری خور داستان رو به زنی با اعتماد بنفس تبدیل کنه یا دون ژوان قصه یکباره توبه کنه و دست از هوا و هوسش بکشه... نویسنده به روند صحیح و معقول داستانش ادامه میده.
البته دستِ غیب درکاره! همون طور که در واقعیت هست. ولی طوری عمل میکنه که مطابق ساز و کار دنیا باشه : انسان ها بر اساس نیّاتشون، به سر انجام خوب یا بدشون میرسن... نه صرفاً بر اساس اعمالشون.
یک نکته‌ی دیگه در مورد جین آستین که بسیار مورد پسندمه، عدم علاقه‌ی نویسنده به انتشار غم و اندوه کاذبه. بقول خودش : بگذارید دیگران در مورد غم، قلم فرسایی کنند...
پ ن : تشکر فراوان بابت مترجم گرامی که با ترجمه‌ی صحیح و روانشون، درک کردن آثار جین آستین رو برام میسر کردند.