یادداشت نوید نظری

        یادنامه مرحوم شیخ رجبعلی خیاط از آن دست کتاب‌های خواندنی است که برای ایام پر فروغ نوجوانی و عصر‌گاهی میان‌سالی و غروب عمر هر آدمی خواندنش نشاط‌‌بخش است و راه‌گشا
هم داستان است و پر است از خواندنی‌های زندگی مردمانی شبیه خودمان! و هم سیر و سلوک است و درس است برای ره‌روان!
مرحوم نویسنده برای شکل‌ دادن آن زحمت کشیده و کار را فاخر به پایان رسانده است.
داستان زندگی شیخ، زندگی خود ماست در آینه همت و اراده و صفا و معرفت...
خیاطی که در عین گمنامی مردانه زیسته و  امواجی شگرف در  دریای زندگی خود و دیگران و آیندگان پدید آورده است.
سلوک و اخلاق او با هم‌نسلان، درس‌ها و تنبه‌هاتی برای شاگردان، الگو و مرشدی برای آیندگان، همه و همه میراث گران‌بهای شیخ است.
ما مردمان عصر ازدحام و شلوغی، ما بریدگان از  خلوت و رمیدگان در تباهی، بیش از هر نسل و فصلی نیازمند معنویت‌ایم.
حتی مستقل از دیانت و پایبندی به اصول اخلاقی آیینی، نفس خلوت‌گزینی برای پالایش روح‌ و جان‌مان حیاتی و انکار ناپذیر است.
خواندن کتبی هم‌چون یادنامه شیخ خیاط فرصت و انگیزه‌ای برای خلوت گزینی به دست‌ می‌دهد.
باشد که لطف پیرمغان بر این بندگان افتد و اتصالی پدید آید...
سر رشته نگه دار، تا نگه دارد