یادداشت علی کریمی

        نقد کتاب خانم دالاوی اثر ویرجینیا وولف

رمان خانم دالاوی از آثار شاخص ویرجینیا وولف است که با ساختاری متفاوت از رمان‌های کلاسیک نوشته شده. این کتاب خط داستانی مشخص و پرحادثه‌ای ندارد و تقریباً تمام وقایع آن در یک روز می‌گذرد؛ از صبح تا شب. نویسنده در طول این زمان کوتاه، بیشتر از آن‌که بر اتفاقات بیرونی تمرکز کند، به دنیای درونی شخصیت‌ها و جریان افکارشان می‌پردازد.

این شیوه روایت که «سیال ذهن» نام دارد، باعث می‌شود خواننده مستقیماً با افکار و احساسات پراکنده شخصیت‌ها روبه‌رو شود؛ بدون آنکه ترتیب زمانی یا منطق داستانی مشخصی وجود داشته باشد. سبک وولف برای بسیاری از خوانندگان دشوار یا حتی خسته‌کننده است، چون پر از توصیف جزئیات، تغییر مداوم زاویه دید و درهم‌تنیدگی ذهنی است.

درعین‌حال، همین ویژگی‌ها باعث می‌شود خانم دالاوی اثری خاص و تأمل‌برانگیز باشد؛ کتابی که بیش از هر چیز درباره گذر زمان، هویت، و تنهایی انسان مدرن سخن می‌گوید.

پ. ن: رابطه خوبی با ادبیات انگلستان ندارم