یادداشت fateme bolboli

        ویکتور هوگو نیز،به خدایان جهان ادبیات من پیوست.

(من هر کتابی که بخونم و مسخش بشم،به خودم میگم این نویسنده خداس.مثلا  برای من صادق هدایت خداس، ویکتور فرانکل خداس،عباس معروفی خداس،آلبر کامو خداس و ....)

درسته که توضیحات و شاخ و برگ خیلی زیاد داشت،به اندازه ای که گاها از داستان اصلی پرت میشدم به تاریخ،ولی،با کلمه کلمه داستانش،با گویین پلین و دئا،با اورسوس و هومو،توی  کوچه های لندن زندگی کردم و موقعی که کتاب تموم شد یک سوگ واقعی رو انگار تجربه کردم.احساسی که داشتم دقیقا این بود که انگار از دنیا پرتم کردن بیرون.
و درآخر؛
مطمئنم که یه روزی دوباره این کتاب رو میخونم و برمیگردم به دنیاش.