یادداشت 🎭 🎬 محمد رضا خطیب 🎭📚

        بازاروف هم رفت پیش رودین...
این روس های محشر رو باید ستود... به هیچ شکلی نمیشه از اینها گذشت.
شخصیت هایی خلق می‌کنند که در عین باورپذیر بودن ، انگار از یک جهان دیگه ای اومدن... ملموس ولی غریب... نمیدونم شاید برای من اینطوریه...
نسخه ای که من خوندم یک نسخه جیبی مربوط به سال ۱۳۴۵ بود که بسیار هم خوب ترجمه شده بود.
داستان طبق روال رمان های  روسی ، کاملا خودی و قابل حس کردن بود. با آدمهایی که انگار هر روز باهاشون سر و کار داریم و البته بازاروفی که با ما یا بقیه افراد رمان فرق داره.
ارتباط بین دو نسل به خوبی در رمان تصویر شده ، گرچه شاید مسائل روز بیشتر مطرح شده ولی برای ما که در یک فاصله ۱۶۰ -۷۰ سال داریم رمان رو میخونیم هم همچنان ملموسه...
همونطوری که امروز ممکنه یک دهه هشتادی برگرده به ما بگه چرا فردوسی و حافظ میخونی... بازاروف هم از پوشکین خوندن کیرسانوف انتقاد میکنه...

در کل پیشنهاد میکنم حتما رمان رو بخونید.