یادداشت سید علی مرعشی

        «مادام بواری» نوشته ی گوستاو فلوبر
من به شخصه فرانسوی ها را استادان ادبی روان شناسی در عرصه فیلم و رمان می دانم!
داستان زنی سهرستانی که با‌ورود به شهری بزرگتر و آشنا شدن با فرانسه پر زرق و برق سال های پس از انقلاب دچار تغییر شخصیت می شود.
آدرس های غلطی که از گفتگو با دیگر مردمان در مهمانی ها و مطالعه کتاب های عصر رمانتیسم و مشاهده ی خانه های آن چنانی شخصیت های شهر می گیرد باعث می شود تا جاه طلبی او‌ برای رسیدن به آنها حتی منجر به خیانت چندباره ی او به همسر ساده اش نیز بشود.
تغییر مذاق او و خو گرفتن به زندگی افسانه ای و مقایسه خود با دیگر زنان دربار و دیدن ظواهر زندگی مرفه نشینان موجب شکل گیری تصوری غلط و کاریکاتوری از واقعیت اطرافش می شود و کار تا بالارفتن رسوایی های مالی و آبرویی پیش می رود تا ضد قهرمان داستان طعم مواجه شدن با دنیای واقعی و نه چندان رمانتیک اطراف را بچشد.
نویسنده که پنج یا شش سالی برای نگارش داستان وقت گذاشته از ذکر جزئیات بی هسچ عنوان غافل نشده است و چنان شما را با توصیف محیط اطراف درگیر می کند که به روشنی تصور می کنین در فرانسه آن ‌زمان در حال دیدن ماجرای کتاب هستید!
پ: هم ترجمه استاد قاضی و هم ترجمه سحابی عالی هستند.