یادداشت محمد ابراهیمی

        کتابی خشک و حوصله‌سربر، اما فوق‌العاده ارزشمند برای پژوهش. با اینکه خواندن نامه‌های دیگران، غیراخلاقی به نظر می‌رسد ولی با این کار، می‌توان به درک عمیق و عجیبی از یک شخصیت رسید. در این کتاب، تحول تدریجی تولستوی، از زاویه‌ای جدید به نمایش گذاشته شده است. تولستویِ جوان در نامه‌هایی که نوشته، بی‌اندازه ورّاج، ضعیف، چشم‌دریده و عقل کل می‌نماید. در حالی که به مرور، ورق برمی‌گردد و خواننده، این تغییر را به نظاره می‌نشیند.

ترجمۀ مشفق همدانی، خوب بود اما عالی نه. ویراستار هم، گاهی اوقات کم‌دقتی کرده است.