یادداشت زهرا ساعدی

        قصه‌ی خوندن این کتاب از دیدن سریالش شروع شد. خیلی بی‌مقدمه با خواهرم تصمیم گرفتیم سریالش رو ببینیم و یه‌جورهایی گیلتی پلژرمه (لذتی که بابتش عذاب وجدان دارم. معادل دقیقش رو نمی‌دونم چی بگم). سریالش برای من جذاب بود، داستان کشش داشت، فکر آدم رو درگیر نمی‌کرد و صرفا ماجرای هیجان‌انگیز فانتزی می‌بینم که کمی هم درام تینیجری قاطیشه ولی زیاد محور داستان نیست و اذیتم نمی‌کنه. از اول دیدن سریال وسوسه خوندن کتاب رهام نمی‌کرد. همیشه کتاب‌ها از فیلم‌ها و سریال‌ها بهترند و هری پاتر این رو خیلی واضح نشون داده بود. این سریال هم گویا با کتاب خیلی متفاوته. بالاخره کتاب اول رو شروع کردم و تا اینجای کار سریال بهتر بوده به نظرم. ریتم کتاب کندتر از سریاله و یه سری تغییراتی که توی سریال اتفاق افتاده بیشتر با عقل جور درمیاد. فعلا قصد دارم ادامه مجموعه کتاب رو بخونم و ببینم چه اتفاقی می‌افته.