یادداشت علی راد
1403/1/5
با آلنیِ برنو به دوش، یاغی مشروطه خواه عشق کاری کرده که "صحرا" می سوزد در آه بعدها تاریخ می گوید که پیکار ات چه کرد؟ با من تنها تر از آمان جان بی سپاه . . . بعد از این سفر طولانی آتشْ بدون دود(شش ماه) بسیار فکر کردم که چه بنویسم که حق مطلب را برای کسانی که نخوانده اند ادا کنم. با فصل آخر کتاب ، یعنی «چند یادداشت دیگر» ، و صحبت های نادر ابراهیمی در مورد سی سال پر فشار و... از برای آتشْ بدون دود ، عهد بستم که درمورد کتاب هیچ، هیچ ، هیچ ننویسم( این یادداشت خود نقض عهد است). خلاصه که به هر ایرانیه، ایرانی دوست و دغدغه مند این کتاب را واجب میدانم. و در آخر این کتاب وقتی افسردگی ناشی از اتمام این کتاب در وجودم منتشر میشد ، همچنان صدای احمد شاملو در ذهنم پخش که: سكوت سرشار از سخنان ناگفته است؛ از حركات ناكرده، اعتراف به عشقهای نهان و شگفتیهای بر زبان نیامده. در این سكوت، حقیقت ما نهفته است. سحرگاهان، ۱۳ رمضان ،سال۱۴۴۵
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.