یادداشت پرنیان پارسا

        آه آلبر...
تو چطور توانستی با مادر خویش که کسی را جز تو نداشت و تو را دوست خود می دانست چنین سرد و خشک برخورد کنی؟
آیا همین مادر نبود که بر تو زندگی بخشید؟
آیا همین زن نبود که دار و ندارش را صرف تو کرد؟
آه آلبر شرم بر تو که من به جای تو از خود شرمگین شدم .حیف آن زن و زندگی اش که تو آن را نادیده گرفتی
شرم بر تو