یادداشت زهرا فرزانه

        اولین رمان ژاپنی بود که خوندم.
نویسنده کارش را به خوبی انجام داده بود. قلمش خوب بود. و آدم می خواست ببینه آخرش چی می شه. باعث شد توی یک روز تموم کنم
هر چند به نظرم رمان آخرش خوب تموم نشد.
یهو متحول شدن؟!!
می تونست این تحول نهایی رو ذره ذره بهشون تزریق کنه
موضوعش دور باطل داشت و خوب این محال هست و فقط در رمان رخ می ده.
خیلی رو ژاپن و تاریخ و پیشرفتش مانور می داد.
در عوض جایگاه خانواده در این رمان به شدت پایین بود..
خیانت به خانواده!
زن مجرد
پسر مجرد
میزبانی
فرار
خوردن مرتب الکل
گروه آهنگ که برای من کسل کننده ترین فصل بود
چیزایی که با دین و فرهنگ ما درست در نمی آید.
تازه این توصیه ها را کی داره می کنه؟ چند تا دزد!!!
چیزایی که تو دین و فرهنگ ما جای نداره.
خلاصه که به نظرم وقت و پول هدر دادنه.