یادداشت مجتبی بنی‌اسدی
1402/12/19
جلد 2
تاریخ‌خوانی را دوست ندارم. اما دلبندِ این‌ام که یکی بنشیند برایم تاریخ را مثل قصه تعریف کند. و نادرخان تاریخ معاصر را در این دو جلد قصه کرده. هیچ‌وقت به این نزدیکی آیت‌الله کاشانی را نمی‌شناختم. هیچ فکر نمی‌کردم آیت‌الله خمینی و آیت‌الله کاشانی با هم دیداری هم داشته باشند. از آقای مدرس هم درس‌ها فهمیدم. دیدار امام با مدرس هم به تماشا نشستم؛ انگار یک سریال تلویزیونی. و رعب‌آور و هیجان‌انگیز بود دیدار امام با شاه. انگاری گوشه‌ای از کاخ نشسته بودم به نظاره. و اما آیت‌الله بروجردی که امام احترامش را واجب می‌دانست.
وقتی نادر ابراهیمی را شاعرِ نویسندگان می‌خوانم، نود درصدش به خاطر عاشقانه نوشتشن است؛ بانوقدسِ ایران، صاحبه‌بانو، بانوهاجر؛ این شخصیت‌ها و عشق‌شان بزرگترین قوت سه دیدار بزرگ بود. و ای کاش جلد سوم «به سوی اوج» هم می‌نوشت و می‌رفت. خدا رحمتت کند نادرخان.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.