یادداشت محمدامین اکبری
1401/3/14
3.9
15
به نام او اول از همه اینکه ترجمه خوب کاظم انصاری از نفوس مرده نیکلای واسیلویچ گوگول به تازگی با ظاهری زیبا و شکیل توسط نشر فرهنگ معاصر منتشر شده و وارد بازار کتاب شده است. لف تالستوی بزرگ در رمان فوقالعاده خود «آناکارنینا» ازقول یکی شخصیتهایش چنین مینویسد: ما روسها همه اینطوریم. شاید هم این توانایی دیدن عیبهامان فضیلتی باشد ولی ما شورش را درمیآوریم و دل خودمان را با طعنه و نیشخند همیشگیمان خوش میکنیم. تا پیش از اینکه نظر تالستوی بزرگ را در این رابطه بدانم توجهم به این نکته جلب شده بود که نویسندگان روس بسیار بیشتر از نویسندگان دیگر کشورها، مردمان خود را نقد و در بعضی مواقع به استهزا میگیرند به واقع در آثار تمام بزرگان روس این ویژگی دیده میشود. اینکه تا چه حد از این نقدها سازنده است و چقدر آنها طعنه و نیشخند محل بحث نیست، ولی به هر حال در بین نویسندگان روس مصلحان اجتماعی بزرگی هستند که بر سالهای پس از زندگی خود نیز تاثیر گذاشتهاند. یکی از مهمترین این افراد نیکلای واسیلویچ گوگول است و مهمترین و جامعترین اثرش در این زمینه رمان ناتمام "نفوس مرده" است. در واقع گوگل در نفوس مرده جنبههای تاریک اخلاقی اجتماعی قوم روس را به روشنی به ما نشان میدهد. کافی ست ما با چیچیکوف (شخصیت اصلی داستان) همراه شویم تا انواع و اقسام حرص و آز طبقات مختلف جامعه روسیه را ببینیم. و کلام آخر برای شناخت درست ادبیات قرن هجده و نوزده روسیه .خواندن گوگول ضروری مینماید و برای آشنایی هرچه بیشتر با گوگول باید «نفوس مرده» را خواند
(0/1000)
1401/7/5
0