یادداشت مصطفی داوری

        کتاب را بالاخره با زور تمام کردم، نمی دانم توی خیلی کتاب های انگیزشی  چرا اینقدر خاطره و قصه از آدم های مختلف هست؟ من خیلی برام خسته کننده میشه که شاید  ۹۹ درصد کتاب  قصه آدم هایی است که روزمره های زندگی  را بیان می کنند و شبیه هم هستد از نظ  فرم کلی وقایع. شاید برای برخی خوشایند و جذاب باشه که خوش به حالشون. برای من خیلی جذاب نیست و سنگین تمومش کردن چون زورم می اومد که تمام کتاب با نخونم بیگه این هم مرضی است که کتابی  که  خیلی برات جذاب نیست به زور به آخر برسونی 
این نظر من بود البته نوش مغز اونهایی که با این کتاب حال کردن