یادداشت پرنیان صادقی

        «اگر بتوانم در قلب یک انسان، گوشه‌ای تازه را به او بنمایانم، بیهوده نزیسته‌ام. موضوع خود زندگی است، نه شعف یا درد یا شادی یا ناشادی… نفرت به همان اندازه دوست‌داشتن خوب است، یک دشمن می‌تواند به خوبی یک دوست باشد… برای من هر روزی که می‌گذرد تفاوت دارد، و وقتی هشتاد سالم بشود، همچنان منتظر تجربه‌هایی خواهم بود که درون و بیرونم را دگرگون کند… می‌خواهم از هر لحظه زندگی که برایم باقی مانده، استفاده کنم.»