یادداشت زهرا عبدی

        داستان درواقع نامه‌های شخصیت اصلی داستان(پسر) به دوست نادیده و احتمالا خیالیش درمورد اتفاقات روزانه و البته گذشته‌اس. روند داستان معمولیه. نه کنده و نه سریع و اتفاقاتی که رخ میده هم خیلی حاوی هیجان نیستند. بیشتر روایتگر دوران نوجوانی و چالش‌های ارتباطی و البته عواقب عدم توجه افراد خانواده به احوالات همدیگه‌اس. شخصیت اصلی البته انسان حمایتگریه چه درحق دوستانش و چه خواهر برادرش.
کتاب یکسری توصیفات و رخدادهایی داره که در ترجمه سانسور شدن و یکم فهم اتفاقات رو سخت میکنه و البته مناسب نوجوان‌ها نیست😐