یادداشت مظفری

        بسم‌الله الرحمن الرحیم
 روایت جذاب و خواندنی این کتاب باعث شد که یک‌روزه، تمامش کنم. بیش از آنکه نثر کتاب جذاب باشد، روایت و سفر منحصربه فردش، وابسته‌ات می‌کند «رونوشت های انتقال ضریح جدید امام حسین (علیه السلام) از قم به کربلا»سفری که دیگر بعید می‌دانم تکرار شود... یک تریلی اسقاطی، با 30% ضریح جدید، از قم به سمتِ کربلا، حرکت می‌کند و این مردم‌اند، که به عشق حسین، ساعت‌ها، و شاید چند روز، می‌ایستادند تا ضریح امام از راه برسد...
در هر شهر، بزرن، جاده، ده، روستا...

شاید روایت، تکرار باشد، اما پر از خنده و گریه است... گاهی بی امان گریه می کنی، و گاهی از ته دل می‌خندی و افسوس می‌خوری «کاش می‌شد من هم با این ضریح همراه می‌شدم...»

از دست ندهید این همراهی را...

* همه اینها بدین معنا نیست که  از خواندن خسته نشوی.