یادداشت ابری در آسمان هفتم☁️🍃

        به نام خداوند لوح و قلم 

این کتاب که جلد دوم کتاب روز ها در کتابفروشی موریساکی هست، مثل جلد قبلیش به آدم شاد بودن رو یاد میده، که غم ها وجود دارن، هیچ اشکالی هم نداره که خودمون رو خالی کنیم یا گریه کنیم ولی باید پس از تخلیه ی غم ، شادی رو به زندگی مون برگردونیم
حالا نه لزوما "شادی" اما از نظرم این خوشحالی ای که کتاب به بودنش تشویق میکرد همین حسی بود :《 بعد از گریه کردن و احساس خنکی در راه بینی و گلو و با صورت خیس، از تخت بیرون میای، پرده رو کنار میزنی و پنجره رو باز میکنی ، باد به صورتت میخوره و خنکی خالص و پاکی رو به وجود میاره،و در تمام این مراحل که لبخندی به لب نداشتی و چشماتو بسته بودی، چشماتو آروم وا می کنی و با دیدن پرنده ای که میاد و میشینه
 روی یه درخت لبخند میزنی.》
موریساکی کتاب دلنشینی بود و حس خوبی به خواننده میداد نثرش نه نسبت به جلد قبلی ولی در کل روان بود.
شخصیت پردازیش میتونست بهتر باشه و مثل جلد قبلی فقط بعضی جاها  گنگ بود مرجع ضمیر و اینکه چه کسی فعل رو داره انجام میده
و اینکه یکمی اگه حتی خلاصه هم که شده بیشتر راجب روند و فرآیند هل صحبت می‌کرد شاید بعضی اتفاقاتی که ناگهانی افتاده بود منطقی تر و قابل توجیه تر بود
پیشنهاد میشه اگه داستان رو خوشتون اومده باشه چون واقعا بخش عظیمی از این کتاب سلیقه ای هست
و خیلی به من صفحات آخر خوندنش حس خوبی داد چون هم کتاب حس خوبی داشت و هم بعد از مدت طولانی شب برای خوندن کتاب بیدار موندم