یادداشت الهه عباسپور

        رده سنی ده سال به بالا. نسبتا رده‌بندی مناسبیه. زبانش شاعرانه‌ست و نمادین، و لطیف، و تصویرساز و جون‌دار، که تو تصویر هست. اما نمادین از چی؟ این رو واقعا دوست دارم یه بچه، یا تازه نوجوون، بخونه و نظر بده تا ببینم همون دریافت‌هایی رو داره که من جوون؟
من زیاد یاد قصه حوا افتادم. قصه یکیه، خلقت. اما دارکوب‌ها هربار یه شکلی روایتش می‌کنن که قصه دیگه‌ای می‌شه و روی هر درخت، داستان متفاوتی داره. سارا معلوم نیست چطور و از کجا میاد تو جنگل؛ از آسمون بارید، از آسمون افتاده، از خورشید و خفاش متولد شده (سیدعلی‌اکبر این‌جا خورشید رو مرد تصور می‌کنه، بر خلاف کلیشه رایج خورشید خانم!) یا هر جور دیگه. نصف قصه توضیح همینه که سارا چطور اومده. سارا متفاوته از بقیه، و بعضی‌ها دوستش دارن و بعضی‌ها نه. و سارا توسط یه مار با خوردن سیب گول می‌خوره، و هبوط رخ می‌ده و از جنگل می‌ره! آیا همه این قصه رو یه کودک یا نوجوون درک می‌کنه؟
آخرش تو رودخونه غرق می‌شه یا خودشو غرق می‌کنه؟
قسمت گفتگوی سارا و رودخونه جالبه.