یادداشت Chista Rasouli

        این‌که سرِ داستان دوم، برگشتم به صفحه‌ی اول یعنی بیش از یک بار خواندن دوست‌اش داشتم. ولی این‌که سه ستاره دادم معنی‌اش این نیست که فکر می‌کنم واقعن حق‌اش سه ستاره بود. دوست داشتم چهار ستاره بدهم به خاطر روایت‌اش و ایده‌های روایت‌اش -که راست‌اش روایت در هر داستان و رمانی اولین، ماندگارترین و تقریبن مهم‌ترین چیزی‌ست که درگیرش می‌شوم- و به خاطر شیوه‌ی خوب و تو‌ذوق‌نزننده‌ی به بازی گرفتنِ مخاطب‌اش. اما خب بعد نگاه کردم و دیدم در حد کتاب‌های دیگرِ چهارستاره‌گرفته‌ام نیست و بیش از آن این‌که، داستان جمع نشد و حرف‌اش بگویی نگوبی روی هوا ماند.
سر جمع این‌که خوب بود و این‌که اگر «این‌که» را نداشتم چه‌طور این چند خط را باید می‌نوشتم؟