یادداشت زهرا ساعدی

        اگر اشتباه نکنم این اولین چیزی است که از ادگار آن پو می‌خوانم. قبل از هر چیز اسم کتاب به خواندن ترغیبم کرد. به جز اینکه اسم کتاب برانگیزاننده است احساس کردم ارجاعی هم به کتاب دیده‌ام هرچند یادم نیامد کجا. بعد از جست‌وجو متوجه شدم سریالی هم با اقتباس از فیلم ساخته‌اند و در نهایت حجم کتاب هم مجابم کرد بخوانمش.
داستان در مورد مردی است که به دعوت دوست ناخوش‌احوالش به عمارتش برود که سال‌ها در تملک خاندان آشر بوده و حال‌وهوایی ملال‌انگیز و افسرده و غم‌انگیز دارد. از اول کتاب و با فضاسازی‌های نویسنده بی‌اختیار احساس ترس و وحشت بر خواننده مستولی می‌شود و هر لحظه منتظر اتفاقی هولناک هستیم که این اتفاق در انتهای داستان رخ می‌دهد.
من از داستان‌هایی با فضای گوتیک، خانواده‌هایی قدیمی که راز و رمز دارند و قصرهای بزرگ و متروک بسیار لذت می‌برم و این داستان تمام این ویژگی‌ها را داشت و شاید اگر بخواهم برایش عیبی بشمارم کوتاه بودنش بود و ای کاش طولانی‌تر بود. 
من اول کتاب را به انگلیسی شروع کردم اما زبانش کمی ثقیل بود و سراغ ترجمه فارسی رفتم که به نظرم ترجمه‌ی خوب و روانی بود و کم‌وکسری نداشت.