یادداشت ماه آسمان

        برای عاشقان رمان های کلاسیک مثل من ربه‌کا یک  شاهکار است.
دو ویژگی ربه‌کا است که آن را متمایز میکند.1-توصیف صحنه و ویژگی ‌های آن به طوری که دوموریه را استاد این فن میخوانند.دوموریه آن قدر در گفتن جزئیات وسواس دارد که گاهی حوصله ی آدم سر میرود اما تصویری که در پی توصیفات ساخته میشود فوق‌العاده است.برای همین مجذوبت میکند. 
2- شخصیت های ربه‌کا در ابتدا ناشناخته هستند.حتی خانم دوینتر اسم ندارد او فقط خانم دوینتر است....ربه‌کا و ماکسیم هم به اندازه ای که باید تعریف نمی‌شوند.
به نظر می آید دوموریه دوست ندارد اول شخصیت هایش را معرفی کند بعد قصه را تعریف کند.این مرموز بودن به جذابیت کتاب بسیار می افزاید.
نکته ی جالب دیگر کتاب تناقض عجیب و جالبی است. اسم کتاب،داستان و تعریف شخصیت ها حول ماکسیم و نه خانم دوینتر باعث شده  کتاب در تناقض عجیب و غریب اما جالبی قرار بگیرد.(مطلب کمی مبهم است اما خوانندگان کتاب میدانند چه میگویم و توضیح بیشترش برای دوستان حساس به خطر افشا  ناخوشایند خواهد بود.)
خلاصه ربه‌کا اثر درخشانی است که دو اقتباس از آن میشناسم. یکی کلاسیک و ساخته ی هیچکاک ،یکی مدرن تر.هر دو جذاب هستند....
بخوانید و لذت ببرید.